Sunovrat srpskog fudbala: Mizeran broj Srba u Ligi šampiona, dok Hrvata ima duplo više

U novoj sezoni Lige šampiona neće igrati nijedan klub iz Srbije, posle eliminacije Crvene zvezde od Pafosa, niti iz bilo koje države bivše Jugoslavije, što se poslednji put dogodilo pre četiri godine, a tek četvrti put u poslednjih 15.

Ujedno, prvi put u istoriji srpski fudbal ima rekordno mali broj igrača u elitnom takmičenju – svega šestoricu: Dušana Vlahovića i Filipa Kostića (Juventus), Lazara Samardžića (Atalanta), Aleksandra Stankovića (Klub Briž), Juga Stanojeva (Kairat) i Vanju Milinkovića-Savića (Napoli).

Dušan Vlahović u dresu Juventusa Tanjug/AP

Većina njih ima sporedne uloge u klubovima, a samo su Vlahović, Kostić i Samardžić ranije igrali u Ligi šampiona.

Najviše minuta ove sezone upisao je Stanković, dok je Samardžić skupio tek 21 minut u dresu Atalante, a Stanojev je u osam kvalifikacionih utakmica odigrao ukupno 127 minuta.

U poređenju sa Srbijom, Hrvatska ima čak 11 fudbalera u elitnim klubovima – Josipa Šutala (Ajaks), Marija Pašalića (Atalanta), Josipa Stanišića (Bajern), Franju Ivanovića (Benfika), Dominika Kotarskog (Kopenhagen), Petra Sučića (Inter), Joška Gvardiola i Matea Kovačića (Mančester Siti), Mislava Oršića (Pafos), Ivana Perišića (PSV) i Fabijana Buntića (Karabag). Većina njih je standardna u svojim timovima.

- Zabrinjavajuće je što imamo malo igrača u velikim klubovima. To je očigledan znak pada srpskog fudbala. Talentovani smo, ali nemamo kontinuitet ni u najjačim ligama ni u Ligi šampiona - rekao je Ljubinko Drulović, nekadašnji reprezentativac i fudbaler Porta i Partizana sa 50 nastupa u elitnom takmičenju.

Ljubinko Drulović Starsportphoto

On ističe da su srpski klubovi poslednjih godina retko forsirali domaće igrače, a da mladi često prerano odlaze u inostranstvo bez dovoljnog iskustva i ne uspevaju da se nametnu.

Kao posledicu toga, Srbija danas ima manje fudbalera u eliti od Hrvatske, dok Bosna i Hercegovina ima četiri, Crna Gora tri, a Slovenija i Makedonija po jednog predstavnika.

Drulović zaključuje da je neophodno ulaganje u razvoj domaćih igrača i strpljivo građenje karijera, podsećajući da je Partizan 2003. ušao u Ligu šampiona sa 80 odsto tima sastavljenog od domaćih fudbalera.